GIHT KAO SUSTAVNA BOLEST: SISTEMSKE MANIFESTACIJE I KOMORBIDITETI U HIPERURICEMIJI

Marija Glasnović

Gout is a recurrent inflammation of one or more joints that occurs because of disposal monosodium urate crystals in joints and other structures in soft tissues. Gout is a common metabolic disorder characterized by chronic hyperuricemia, serum urate levels ≥360 mmol/l (>6.8 mg/dl), which exceeds the physiological threshold of saturation. Well known complications of gout are tophi, deforming arthropathy, urolithiasis, chronic urate nephropathy, acute uric nephropathy (usually secondary due to chemotherapy), avascular necrosis of the femoral head. The risk of developing gout is directly linked to the development of hyperuricemia. Numerous evidence-based clinical and epidemiological study of urinary acid as an independent risk factor for developing hypertension, cardiovascular disease, chronic kidney disease, stroke and metabolic syndrome revalued the role of uric acid in human health and disease. In gout, as in other rheumatic disease, extraarticular manifestations are of utmost importance for morbidity and mortality.

Giht (urični artritis) je recidivirajuća upala jednog ili više zglobova koja nastaje odlaganjem kristala mononatrijevog urata u zglobovima te u drugim strukturama mekih tkiva. Giht je čest metabolički poremećaj karakteriziran kroničnom hiperuricemijom, tj. razinom urata ≥360 mmol/l (>6,8 mg/dl) koja premašuje fiziološki prag zasićenja. Poznate komplikacije gihta su tofi , deformirajuća artropatija, urolitijaza, kronična uratna nefropatija, akutna urična nefropatija (obično sekundarna zbog kemoterapije), avaskularna nekroza glave femura. Rizik za razvoj gihta izravno je vezan za razvoj hiperuricemije. Brojni dokazi temeljeni na kliničkim i epidemiološkim studijama o mokraćnoj kiselini kao neovisnom čimbeniku rizika za razvoj hipertenzije, kardiovaskularnih bolesti, kronične bolesti bubrega, moždanog udara i metaboličkog sindroma revalorizirali su ulogu mokraćne kiseline u humanom zdravlju i bolesti. U gihtu kao i kod ostalih reumatskih bolesti ekstraartikularne manifestacije su od najveće važnosti za morbiditet i mortalitet.